कथामालिका

" म्हणजे...तुला काय वाटतं...हे लग्न आता थांबणार का...अजिबात नाही...आजपर्यंत कधी ऐकलंस का नवरदेव वरात घेऊन आल्यावर लग्न तुटलं म्हणून...आजवर कमावलेली...

नंदिनीच्या आईला सुद्धा हा काय प्रकार आहे ते कळत नव्हतं. मुलगा तब्येतीने खूपच बारीक होता. शिवाय तो दारूत आहे हे...

लग्नाचा दिवस उजाडला. प्रकाशराव वधुपिता म्हणून प्रत्येक बारीक सारीक गोष्टींवर नजर ठेवून होते. त्यांच्या एकुलत्या एका मुलीचं नंदिनीचं लग्न होतं....

प्रकाशरावांनी ठरवल्याप्रमाणे लग्नाची चोख व्यवस्था लावण्याची तयारी सुरू सुद्धा केली होती. तसा एक महिना म्हणजे फार कमी वेळ होता. पण...

शालूताईंनी दुसऱ्याच दिवशी फोन करून मुलाकडचे दहा दिवसांनी येऊन नंदिनीला पाहून जातील असे सांगितले. त्यांनी जणू आधी मुलाकडच्यांना नंदिनीचा फोटो...

प्रकाशराव बाहेरून आले. अंगणातल्या ओसरीवर ठेवलेल्या बादलीतील पाणी पायावर घेतले आणि बाहेरच्या झोपाळ्यावर येऊन बसले. ते बराच वेळ तिथे बसून...

अरुण हात जोडत त्यांना म्हणाला. तेव्हा त्याचे दोन्ही हात हातात घेत अबोलीचे वडील म्हणाले. " मी तुम्हाला केव्हाच माफ केलंय...

कोर्टाच्या तारखेला दोन दिवस बाकी असताना प्रीती अबोलीला भेटायला गेली. तिला पाहून अबोली म्हणाली. " हे बघ...तू मला समजावण्यासाठी आली...

त्यानंतर तिथे अबोली आणि प्रीतीच्या माहेरची मंडळी सुद्धा प्रीतीला भेटायला आली. सगळ्यांना प्रितीची अवस्था पाहून काळजीच वाटली. त्यांची काळजी पाहून...

आणि तिच्या अपेक्षेप्रमाणे अरुणने सुद्धा आपली चूक सुधारली होती. अरुणने प्रशांतला सुद्धा सगळं काही खरं खरं सांगितलं आणि त्यालाही आश्वासन...